Türk İlaç Politikalarına Yönelik Bir Değerlendirme

Türk ilaç sektörü bir yönü ile gelir elde etme, diğer bir yönü ile sağlık harcamalarındaki ilaç harcamalarını kontrol etme amacıyla son dönemde yerli üretime odaklanmıştır. Türk ilaç sektörünün “yerli” üretim odaklı stratejisi üretim ile birlikte maliyette uygunluk ve erişilebilirlik olarak sıralanmaktadır. Sektör, teknoloji ve üretim kapasitesi ile ivme yakalasa da yabancı firmalar ile rekabet alanında istenilen hedefe ulaşamamıştır. Bunun nedenleri ilaç fiyatlarında sabit kur düzenlemesi, araştırma-geliştirme faaliyetlerine odaklanılmaması ve üretim merkezi sayısının azlığıdır. Bu çalışmanın amacı 2011-2018 yılları arasındaki ilaç politikalarının yerli üretim, akılcı ilaç kullanımı, elektronik reçete ve ilaç takip sistemi kapsamında değerlendirmektir. Bu çalışmada yerli-ithal ilaç satışları, sağlık harcamalarında ilaç harcama oranları, insan kaynağı olarak eczacı dağılımı, geri ödeme kapsamı ve kapsam dışı ilaç dağılımı, akılcı ilaç kullanımının mevcut durumu, ilaç takip sistemi ve elektronik ilaç uygulamasına yönelik değerlendirmeler yapılacaktır. Çalışma kapsamında Sağlık Bakanlığı istatistik yıllıklarından elde edilen ikincil verilerin değerlendirilmesini kapsayan bir derleme sunulmuştur. Araştırmada ayrıca konu ile ilgili literatür taramasındaki yayınlar ve ilaç sektörü araştırma raporlarından da yararlanılmıştır. Son yıllarda yerli ürün üretimi ve tüketimi desteklense de ithal ilaç gruplarındaki fiyat baskısı ilaç sektöründe istenilen düzeyde etkiyi sağlamamıştır. Benzer durum etkin olmayan akılcı ilaç politikalarının uygulama alanlarında da görülebilir. Dünyada stratejik öneme sahip ilaç sektörünün katma değer yaratabilmesi ve ülke ekonomisine katkı sağlayabilmesi için ilaç sektörünün sürdürülebilirliğine ve sektörler arası entegrasyonu sağlayan sağlık politikalarına ihtiyaç vardır. 

Health Literacy Levels of Individuals Between 18-65 Years Old and Its Effect on Rational Drug Use

Aim: This study aims to determine a relationship between factors, such as the health literacy levels of individuals and their drug (medicine) utilization habits, and sociodemographic characteristics. Methods: In this cross-sectional study, we used a questionnaire to ascertain the sociodemographic attributes of individuals and their drug utilization habits and the Turkish Health Literacy Scale to measure their health literacy levels. The Student T-Test was used to compare means in independent groups. The relationship between categorical variables was evaluated using the Chi-Square Test. Results: It was determined that the 402 participants had a mean age of 41.15±11.58 years, 52.2% of them were women, and 53.2% were university graduates. The mean overall index score of the Turkish Health Literacy Scale was 30.39±7.82. For 45.5% of the participants, the health literacy rate was problematic-limited. Comparing participants over 40.5 years old to those of age 40.5 years and younger and participants with a level of education up to high school graduate to those who were at least a university graduate, we found the first ones to have lower average scores. Individuals with irrational drug utilization habits had significantly lower overall index score means. Conclusion: Effective policies and regulations addressing the plunging health literacy levels need to be planned and implemented throughout the community. Increasing the level of health literacy will have a positive effect on the drug use habits of individuals. Keywords: health literacy, drug misuse, drug therapy