Self-Transcendence Mediates the Relationship between Early Trauma and Fatal Methods of Suicide Attempts

Tekrarlayan ve düzelen multipl sklerozda mizaç ve karakter: klinik faktörler ve psikiyatrik bozukluklarla ilişkisi

Amaç: Yaşam kalitesi üzerindeki etkilerine rağmen, multipl sklerozda mizaç ve karakter yeterince araştırılmamıştır. Mizaç ve karakter boyutlarını, i, bunların klinik özelliklerle ilişkisini ve depresyon şiddetini etkileyen faktörleri tekrarlayan ve düzelen multiple skleroz (TDMS) hastalarında incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya, elverişli örnekleme yöntemiyle 67 hasta (erkek/kadın=12/55) (medyan yaş=30 (18-53)) ve yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş 50 sağlıklı kontrol (SK) (erkek/kadın=16/34) (medyan yaş= 26.5 (18-60)) alındı. Mizaç ve Karakter Envanteri, Beck Depresyon ve Beck Anksiyete Envanterleri, DSM-Eksen I Bozuklukları için Yapılandırılmış Klinik Görüşme uygulandı. Bulgular: Hasta grubu içinde, psikiyatrik komorbiditesi olan 45 (MSP), psikiyatrik komorbiditesi olmayan (MSO) 22 hasta bulunuyordu. MSP grubu, MSO grubuna ve SK’lere göre daha yüksek kendilik kaybı gösterdi. MSP grubu ve MSO grubu toplam zarardan kaçınma puanları SK’lere kıyasla yüksekti. Toplam kendini yönetme puanları MSP grubunda SK’lerden düşüktü. EDSS, hastalık süresi, toplam nüks sayısı depresyon şiddetini etkilemezken; yüksek anksiyete (Β=0,416) ve düşük amaçlılık düzeyleri (Β=-1,565) depresyon düzeyini anlamlı derecede etkilemekteydi (R2=0.50, F=32.459). Sonuç: Komorbid psikiyatrik bozukluğu olan ve olmayan hastalar arasında mizaç ve karakter özellikleri açısından farklılıklar gözlendi. Artmış anksiyete düzeyleri; anlamlı hedefler belirleme ve bunlara ulaşmada güçlük, artmış depresyon düzeyleriyle ilişkili olabilir. Gelecek çalışmalar, daha geniş örneklemlerde, baş etme, sağlık davranışları ve dayanıklılığın kendilik kaybı ve psikiyatrik bozukluklar arasındaki aracı ve düzenleyici rolünü inceleyerek, psikiyatrik bozukluklara yönelik müdahalelerin tanımlanmasına yardımcı olabilir. Anksiyete belirtilerinin etkin tedavisi ve yaşam amaçlarının ele alınması, davranışsal müdahalelerin planlanması için olası hedeflerdir.