Measurement of polarization observables T, P, and H in π0 and η photoproduction off quasi-free nucleons

The target asymmetry T, recoil asymmetry P, and beam-target double polarization observable H were determined in exclusive π 0 and η photoproduction off quasi-free protons and, for the first time, off quasi-free neutrons. The experiment was performed at the electron stretcher accelerator ELSA in Bonn, Germany, with the Crystal Barrel/TAPS detector setup, using a linearly polarized photon beam and a transversely polarized deuterated butanol target. Effects from the Fermi motion of the nucleons within deuterium were removed by a full kinematic reconstruction of the final state invariant mass. A comparison of the data obtained on the proton and on the neutron provides new insight into the isospin structure of the electromagnetic excitation of the nucleon. Earlier measurements of polarization observables in the γ p → π 0 p and γ p → η p reactions are confirmed. The data obtained on the neutron are of particular relevance for clarifying the origin of the narrow structure in the η n system at W = 1.68 GeV . A comparison with recent partial wave analyses favors the interpretation of this structure as arising from interference of the S 11 ( 1535 ) and S 11 ( 1650 ) resonances within the S 11 -partial wave.

Ureterobstructie bij een ragdoll ten gevolge van calciumoxalaat-urolithiasis

In deze casuïstiek wordt een vrouwelijke, gesteriliseerde ragdoll beschreven met een ureterobstructie door calciumoxalaat-urolieten. De patiënt werd aangeboden omwille van polyurie/polydipsie. Bij abdominale palpatie werd unilaterale renomegalie vastgesteld. Met behulp van radiografi sch en echografi sch onderzoek kon de diagnose van multipele nefro- en ureterolieten gesteld worden waarbij één uroliet een obstructie van de linkerureter veroorzaakte. De kat werd gehospitaliseerd om met infuustherapie de azotemie te bestrijden, de diurese te verbeteren en zo de passage van de ureterale calculi doorheen de ureter te stimuleren. De therapie bleek echter niet succesvol te zijn en daarom werd de obstruerende ureteroliet chirurgisch via een cystotomie verwijderd. Na kwantitatieve steenanalyse bleek het om calciumoxalaat-urolithiasis te gaan en een dieet aangepast aan urolithiasis werd opgestart. In de daaropvolgende periode van ongeveer één jaar bleef de patiënt klinisch stabiel. De kat vertoonde persisterende polyurie/polydipsie zonder azotemie. Nieuwe, nietobstruerende ureterolieten in de linkerureter werden aangetoond via echografi e. Aangezien de kat geen klinische symptomen vertoonde behalve de persisterende PU/PD liet de eigenares geen verdere echografi sche/radiografi sche controle van het abdomen meer uitvoeren.