1
|
Sani S, Akhtar MS, Kapur P, Sharma G, Tabassum F, Khan MF, Sharma M. Evaluation of prescribing pattern, therapeutic adherence, and occurrence of adverse drug reactions in patients with type 2 diabetes mellitus. CURRENT DRUG THERAPY 2022. [DOI: 10.2174/1574885517666220408110650] [Citation(s) in RCA: 0] [Impact Index Per Article: 0] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Indexed: 11/22/2022]
Abstract
Background:
Persistent hyperglycemia in diabetes mellitus (DM) is considered as the leading cause of morbidity and mortality associated with both microvascular and macrovascular complications and has a greater economic impact. This study aimed to assess the impact of socioeconomic status, prescribing patterns, and patient compliance in type 2 diabetes mellitus patients.
Method:
This study was carried out in the department of medicine and diabetic clinic of Hakeem Abdul Hameed (HAH) Centenary Hospital at Hamdard University, New Delhi, India. We conducted a prospective observational study on prescribing patterns and monitoring of adverse drug reactions (ADRs) in patients with type 2 DM (T2DM) taking standard care. We enrolled 150 confirmed cases and data was obtained from pre-validated questionnaires and then coded and analyzed to observe the association between variables.
Results:
The glycosylated haemoglobin level in 56 % of cases was between 6.4 to 8.0 and cardiovascular complications were observed as the major comorbidities. 45.33 % of cases were on mono drug therapy and Metformin (23. 52 %) was the drug of choice followed by Glimepiride (23.52 %). Among the dual drug therapies, Sitagliptin with Metformin and in triple-drug therapy, Glimepiride concurrent with Metformin and Voglibose was the most preferred drug in the treatment of T2DM. Sitagliptin was observed to be a major patient burden (46.213 USD). In only 7.33 % of cases, we observed definite ADR in T2DM patients. Underprivileged awareness, mainly due to low literacy, was a major concern in the development of new cases of T2DM.
Conclusion:
We observed better patient compliance and disease awareness program is required to be implemented. The use of oral hypoglycaemic drugs is still dominant in clinical practice and cardiovascular disorders as comorbidities emerge as a greater challenge in terms of patient outcome and cost burden.
Collapse
Affiliation(s)
- Sanusi Sani
- Department of Pharmacology, School of Pharmaceutical Education & Research, Jamia Hamdard, New Delhi-110062 (India)
| | - Md. Sayeed Akhtar
- College of Pharmacy, King Khalid University, Abha–21974 (Kingdom of Saudi Arabia)
| | - Prem Kapur
- Department of Medicine, Hamdard Institute of Medical Sciences and Research, Jamia Hamdard, New Delhi, 110062, (India)
| | - Gunjan Sharma
- Department of Pharmacology, Amity Institute of Pharmacy, Amity University, Noida, Uttar Pradesh-, 201303, (India)
| | - Fauzia Tabassum
- Deparmtent of Clinical Pharmacy, College of Pharmacy, Prince Sattam Bin Abdulaziz University, Alkharj, 11942, (Kingdom of Saudi Arabia)
| | - Mohd Faiyaz Khan
- Department of Pharmacology, Santosh Medical College and Hospital, Ghaziabad, 201009, (India)
| | - Manju Sharma
- Department of Pharmacology, School of Pharmaceutical Education & Research, Jamia Hamdard, New Delhi-110062 (India)
| |
Collapse
|
2
|
Arora SK, Verma PR, Itankar PR, Prasad SK, Nakhate KT. Evaluation of pancreatic regeneration activity of Tephrosia purpurea leaves in rats with streptozotocin-induced diabetes. J Tradit Complement Med 2021; 11:435-445. [PMID: 34522638 PMCID: PMC8427475 DOI: 10.1016/j.jtcme.2021.03.001] [Citation(s) in RCA: 4] [Impact Index Per Article: 1.3] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Key Words] [Track Full Text] [Download PDF] [Figures] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 04/28/2020] [Revised: 03/16/2021] [Accepted: 03/21/2021] [Indexed: 12/26/2022] Open
Abstract
Background and aim Flavonoid rich plant Tephrosia purpurea (T. purpurea), commonly known as Sarpunkha has been used in traditional systems of medicine to treat diabetes mellitus. However, its effectiveness in promoting regeneration of pancreas in diabetes has not been investigated. Therefore, the present study was undertaken to evaluate pancreatic β-cells regeneration, antioxidant and antihyperlipidemic potentials of T. purpurea leaves extract, its fractions and main constituent Rutin in diabetic rats. Experimental procedure The leaves extract and its fractions were first screened for acute and sub-chronic antidiabetic activity in a dose range of 250–500 mg/kg orally. Further, fractions with potent antidiabetic activity were screened for pancreatic β-cells regeneration activity using histopathological studies and morphometric analysis, which was followed by estimation of biochemical parameters. Results and conclusion The most significant antidiabetic, pancreatic regeneration and antihyperlipidemic activity was exhibited by n-butanol soluble fraction of ethanol extract at the dose level of 500 mg/kg. Histopathology revealed that treatment with this fraction improved the β-cell granulation of islets and prevented the β-cells damage which was further confirmed by morphometric analysis. Thus, the present study validated the traditional use of T. purpurea plant in the treatment of diabetes, which might be attributed to pancreatic β-cells regeneration potential of its active constituent Rutin. Taxonomy (classification by EVISE) Traditional Medicine; Metabolic Disorder; Experimental Design; Cell Regeneration and Histopathology. Polyphenol rich extract possesses potent in vitro antioxidant activity. Extract and its fractions are having pancreatic regeneration potential in STZ induced diabetic model. Histopathological study of the pancreas extract and fraction treated diabetic rats showed islets expansion and decreased fatty infiltrate of the islets. Study validates the use of plant in treatment of diabetes.
Collapse
Affiliation(s)
- Sumit K Arora
- Department of Pharmacognosy and Phytochemistry, Gurunanak College of Pharmacy, Nari, Nagpur, 440026, Maharashtra, India
| | - Prashant R Verma
- Research and Development Department, Lifespan Industries, Plot No. 49, Phase III, Biotech Park, Genome Valley, Karkapatla, 502279, Telangana, India
| | - Prakash R Itankar
- Pharmacognosy and Phytochemistry Division, Department of Pharmaceutical Sciences, Rashtrasant Tukadoji Maharaj Nagpur University, Amravati Road, Nagpur, 440033, Maharashtra, India
| | - Satyendra K Prasad
- Pharmacognosy and Phytochemistry Division, Department of Pharmaceutical Sciences, Rashtrasant Tukadoji Maharaj Nagpur University, Amravati Road, Nagpur, 440033, Maharashtra, India
| | - Kartik T Nakhate
- Department of Pharmacology, Shri Vile Parle Kelvani Mandal's Institute of Pharmacy, Dhule, Maharashtra, 424001, India
| |
Collapse
|
3
|
Wangnoo S, Shunmugavelu M, Reddy SVB, Negalur V, Godbole S, Dhandhania VK, Krishna N, Gaurav K. Role of Gliclazide in safely navigating type 2 diabetes mellitus patients towards euglycemia: Expert opinion from India. ENDOCRINE AND METABOLIC SCIENCE 2021. [DOI: 10.1016/j.endmts.2021.100102] [Citation(s) in RCA: 0] [Impact Index Per Article: 0] [Reference Citation Analysis] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Indexed: 10/21/2022] Open
|
4
|
Migdalis IN, Papanas N, Ioannidis IM, Sotiropoulos AE, Raptis AE, Dimitriadis GD. Antidiabetic and Other Therapies Used in Subjects with Diabetes and Chronic Kidney Disease in a Hospital-Based Clinic Population in Greece. J Clin Med 2021; 10:2104. [PMID: 34068380 PMCID: PMC8153603 DOI: 10.3390/jcm10102104] [Citation(s) in RCA: 2] [Impact Index Per Article: 0.7] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Key Words] [Track Full Text] [Download PDF] [Figures] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 03/17/2021] [Revised: 05/07/2021] [Accepted: 05/10/2021] [Indexed: 01/14/2023] Open
Abstract
(1) Background: Type 2 diabetes mellitus (T2DM) is the main cause of chronic kidney disease (CKD). In Greece, in a population from hospital-based diabetes clinics (n = 1759), the overall prevalence of diabetic chronic kidney disease (DCKD) was 45% including mild, moderate, and severe CKD. The aim of this study was to describe and analyze how T2DM patients with mild-to-severe CKD are managed by diabetologists in Greece and assess the achievement rates in glycemic, blood pressure and low-density lipoprotein-cholesterol (LDL-C) control. (2) Methods: This cross-sectional multicenter study took place from June 2015 to March 2016 and collected data from diabetes centers in public hospitals all over Greece. (3) Results: With regard to the anti-diabetes treatment, most participants were on metformin, DPP-4 (Dipeptidyl Peptidase-4 inhibitors) inhibitors and insulin. Angiotensin-converting enzyme inhibitors or angiotensin II receptor blockers were the most prescribed medications for hypertension. For the management of dyslipidemia, most participants were on statins. For patients with DCKD, the levels of HbA1c, blood pressure and LDL-C were 7.2%, 137.7/76.9 mmHg and 95.9 mg/dL, respectively (mean values). (4) Conclusions: The outcomes of this study suggest that management of DCKD can be further improved and should be enhanced. These results may contribute to the whole health care system in Greece. In addition, the better understanding of therapeutic strategies used by diabetologists treating these patients offers educational benefits to primary care physicians, which can result in an overall more successful and efficient management of subjects with T2DM and DCKD.
Collapse
Affiliation(s)
- Ilias N. Migdalis
- Second Medical Department and Diabetes Centre, NIMTS Hospital, 11521 Athens, Greece
| | - Nikolaos Papanas
- Second Department of Internal Medicine and Diabetes Centre, University Hospital of Alexandroupolis, Democritus University of Thrace, 68132 Alexandroupolis, Greece;
| | - Ioannis M. Ioannidis
- First Department of Internal Medicine and Diabetes Centre, General Hospital of Nea Ionia Konstantopoulio-Patision, 14233 Athens, Greece;
| | | | - Athanasios E. Raptis
- Second Department of Internal Medicine, Attikon University Hospital, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens, 12462 Athens, Greece; (A.E.R.); (G.D.D.)
| | - George D. Dimitriadis
- Second Department of Internal Medicine, Attikon University Hospital, Medical School, National and Kapodistrian University of Athens, 12462 Athens, Greece; (A.E.R.); (G.D.D.)
| | | |
Collapse
|
5
|
Evaluation of Antidiabetic Activity of the Leaf Latex of Aloe pulcherrima Gilbert and Sebsebe (Aloaceae). EVIDENCE-BASED COMPLEMENTARY AND ALTERNATIVE MEDICINE 2020; 2020:8899743. [PMID: 33082833 PMCID: PMC7556076 DOI: 10.1155/2020/8899743] [Citation(s) in RCA: 5] [Impact Index Per Article: 1.3] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Track Full Text] [Download PDF] [Figures] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 08/26/2020] [Revised: 09/15/2020] [Accepted: 09/19/2020] [Indexed: 11/21/2022]
Abstract
The leaf latex of Aloe pulcherrima has been used as remedy for diabetes mellitus. This was carried out to determine in vitro and in vivo antidiabetic activities of the leaf latex of Aloe pulcherrima. Methods. Sucrase and maltase inhibitory activity of the leaf latex of A. pulcherrima was determined in glucose oxidase assay, and α-amylase inhibitory activity was determined in dinitrosalicylic acid assay. Normoglycemic, glucose-loaded, and streptozotocin-induced diabetic mice were treated orally to determine blood glucose lowering activity of the latex. Effect of the latex on serum lipid level and body weight was measured in streptozotocin-induced diabetic mice. Additionally, DPPH assay was used to determine free radical scavenging capacity of the latex. Results. Antioxidant activity of the latex was concentration dependent; the strongest inhibition was measured at 800 μg/ml (80.57%). The leaf latex of A. pulcherrima inhibited sucrase (IC50 = 2.92 μg/ml), maltase (IC50 = 11.81 μg/ml) and α-amylase (IC50 = 14.92 μg/ml) enzymes. All doses of the leaf latex induced hypoglycemic effect after 4 h in normal mice, and low dose of the latex did not show significant effect after 6 h. Glucose reduction of the leaf latex of A. pulcherrima was significant (p < 0.05) in oral glucose-loaded mice compared to the vehicle control. Blood glucose level of diabetic mice was significantly (p < 0.05) reduced on week one and weak two in a streptozotocin-induced diabetic mouse model. Glucose reduction increased with increasing the doses of the leaf latex of A. pulcherrima on week one (p < 0.05 (200 mg/kg), p < 0.01 (400 mg/kg), and p < 0.001 (600 mg/kg)). Administration of the leaf latex of A. pulcherrima for two weeks significantly (p < 0.05) improved diabetic dyslipidemia and body weight of diabetic mice. Conclusion. The study confirmed that the leaf latex of the plant showed a significant antidiabetic activity justifying the traditional uses of the plant.
Collapse
|
6
|
New anti-hyperglycaemic agents for type 2 diabetes and their effects on diabetic retinopathy. Eye (Lond) 2019; 33:1842-1851. [PMID: 31227789 DOI: 10.1038/s41433-019-0494-z] [Citation(s) in RCA: 26] [Impact Index Per Article: 5.2] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 02/04/2019] [Revised: 04/19/2019] [Accepted: 05/21/2019] [Indexed: 12/11/2022] Open
Abstract
There has been an increase in the range of non-insulin anti-hyperglycaemic agents used to treat type 2 diabetes. With the globally rising rates of type 2 diabetes and complications such as diabetic retinopathy, it is important for ophthalmologists to be aware of these new agents and their impacts on diabetic retinopathy and diabetic macular oedema. We conducted a review of the literature to determine if there were any beneficial or harmful effects of the currently used anti-hyperglycaemic agents on diabetic retinopathy or diabetic macular oedema. Our review of the current literature found that apart from thiazolidinediones, anti-hyperglycaemic agents have been reported to have beneficial or neutral effects on diabetic eye complications. Thiazolidinediones (pioglitazone is the only one currently available) have been linked to incident or worsening diabetic macular oedema, although the rate is believed to be low. Glucagon-like peptide 1 (GLP1) agonists (incretins) in general are beneficial except semaglutide which is associated with increased rates of diabetic retinopathy complications. These results have implications for selection of anti-hyperglycaemic agents for patients with diabetic retinopathy or macular oedema. Further studies need to be conducted to identify if reported beneficial effects are independent of the impact of glycaemic control. Early worsening of retinopathy with tight glycaemic control should also be noted in interpretation of future studies.
Collapse
|
7
|
Belayneh YM, Birhanu Z, Birru EM, Getenet G. Evaluation of in vivo antidiabetic, antidyslipidemic, and in vitro antioxidant activities of hydromethanolic root extract of Datura stramonium L. (Solanaceae). J Exp Pharmacol 2019; 11:29-38. [PMID: 31114400 PMCID: PMC6485036 DOI: 10.2147/jep.s192264] [Citation(s) in RCA: 29] [Impact Index Per Article: 5.8] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Key Words] [Track Full Text] [Download PDF] [Figures] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Indexed: 01/18/2023] Open
Abstract
BACKGROUND The global morbidity and mortality rates of diabetes mellitus are persistently increasing. There is a demand for new antidiabetic drugs because the safety and efficacy of currently available medications are limited. The present study was therefore conducted to study the antidiabetic activities of the hydromethanolic root extract of Datura stramonium L. (Solanaceae) in mice. METHODS Blood glucose lowering activity of three doses (100, 200, and 400 mg/kg) of the hydromethanolic root extract of D. stramonium was tested on normoglycemic, oral glucose-loaded, and streptozotocin (STZ)-induced diabetic mice models. The effect of the extract on body weight and diabetic dyslipidemia was also studied on STZ-induced diabetic mice. Additionally, antioxidant activity of the plant extract was determined using 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazine free radical scavenging assay. Data were analyzed using one way ANOVA followed by Tukey's post hoc multiple comparison test. RESULTS The hydromethanolic root extract did not show significant hypoglycemic activity in normoglycemic mice. The plant extract at doses of 100, 200, and 400 mg/kg significantly (P<0.05) reduced blood glucose levels of oral glucose-loaded and diabetic mice. All the three doses of the root extract significantly improved diabetic dyslipidemia and the body weight of diabetic mice. Free radical scavenging activity of the root extract was found to be comparable to ascorbic acid with an IC50 of 13.47 µg/mL. CONCLUSION This study demonstrated that the hydromethanolic root extract of D. stramonium possesses significant antidiabetic, antidyslipidemic, and antioxidant activities.
Collapse
Affiliation(s)
- Yaschilal Muche Belayneh
- Department of Pharmacy, College of Medicine and Health Sciences, Wollo University, Dessie, Ethiopia,
| | - Zewdu Birhanu
- Department of Pharmacology, School of Pharmacy, College of Medicine and Health Sciences, University of Gondar, Gondar, Ethiopia
| | - Eshetie Melese Birru
- Department of Pharmacology, School of Pharmacy, College of Medicine and Health Sciences, University of Gondar, Gondar, Ethiopia
| | - Gedefaw Getenet
- Department of Pharmacy, College of Medicine and Health Sciences, Wollo University, Dessie, Ethiopia,
| |
Collapse
|
8
|
Huri HZ, Huey CC, Mustafa N, Mohamad NF, Kamalden TA. Association of glycemic control with progression of diabetic retinopathy in type 2 diabetes mellitus patients in Malaysia. BRAZ J PHARM SCI 2018. [DOI: 10.1590/s2175-97902018000217484] [Citation(s) in RCA: 0] [Impact Index Per Article: 0] [Reference Citation Analysis] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Indexed: 11/22/2022] Open
Affiliation(s)
- Hasniza Zaman Huri
- University of Malaya, Malaysia; University Malaya Medical Centre, Malaysia
| | | | | | | | | |
Collapse
|
9
|
An in vivo invertebrate evaluation system for identifying substances that suppress sucrose-induced postprandial hyperglycemia. Sci Rep 2016; 6:26354. [PMID: 27194587 PMCID: PMC4872229 DOI: 10.1038/srep26354] [Citation(s) in RCA: 16] [Impact Index Per Article: 2.0] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Track Full Text] [Download PDF] [Figures] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 12/03/2015] [Accepted: 04/29/2016] [Indexed: 01/19/2023] Open
Abstract
Sucrose is a major sweetener added to various foods and beverages. Excessive intake of sucrose leads to increases in blood glucose levels, which can result in the development and exacerbation of lifestyle-related diseases such as obesity and diabetes. In this study, we established an in vivo evaluation system using silkworms to explore substances that suppress the increase in blood glucose levels caused by dietary intake of sucrose. Silkworm hemolymph glucose levels rapidly increased after intake of a sucrose-containing diet. Addition of acarbose or voglibose, α-glycosidase inhibitors clinically used for diabetic patients, suppressed the dietary sucrose-induced increase in the silkworm hemolymph glucose levels. Screening performed using the sucrose-induced postprandial hyperglycemic silkworm model allowed us to identify some lactic acid bacteria that inhibit the increase in silkworm hemolymph glucose levels caused by dietary intake of sucrose. The inhibitory effects of the Lactococcus lactis #Ll-1 bacterial strain were significantly greater than those of different strains of lactic acid bacteria. No effect of the Lactococcus lactis #Ll-1 strain was observed in silkworms fed a glucose diet. These results suggest that the sucrose diet-induced postprandial hyperglycemic silkworm is a useful model for evaluating chemicals and lactic acid bacteria that suppress increases in blood glucose levels.
Collapse
|
10
|
Ruiz-Tamayo I, Franch-Nadal J, Mata-Cases M, Mauricio D, Cos X, Rodriguez-Poncelas A, Barrot J, Coll-de-Tuero G, Mundet-Tudurí X. Noninsulin Antidiabetic Drugs for Patients with Type 2 Diabetes Mellitus: Are We Respecting Their Contraindications? J Diabetes Res 2016; 2016:7502489. [PMID: 26881258 PMCID: PMC4736814 DOI: 10.1155/2016/7502489] [Citation(s) in RCA: 14] [Impact Index Per Article: 1.8] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [MESH Headings] [Track Full Text] [Download PDF] [Figures] [Journal Information] [Submit a Manuscript] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 09/24/2015] [Accepted: 12/16/2015] [Indexed: 11/25/2022] Open
Abstract
AIM To assess prescribing practices of noninsulin antidiabetic drugs (NIADs) in T2DM with several major contraindications according to prescribing information or clinical guidelines: renal failure, heart failure, liver dysfunction, or history of bladder cancer. METHODS Cross-sectional, descriptive, multicenter study. Electronic medical records were retrieved from all T2DM subjects who attended primary care centers pertaining to the Catalan Health Institute in Catalonia in 2013 and were pharmacologically treated with any NIAD alone or in combination. RESULTS Records were retrieved from a total of 255,499 pharmacologically treated patients. 78% of patients with some degree of renal impairment (glomerular filtration rate (GFR) < 60 mL/min) were treated with metformin and 31.2% with sulfonylureas. Even in the event of severe renal failure (GFR < 30 mL/min), 35.3% and 22.5% of patients were on metformin or sulfonylureas, respectively. Moreover, metformin was prescribed to more than 60% of patients with moderate or severe heart failure. CONCLUSION Some NIADs, and in particular metformin, were frequently used in patients at high risk of complications when they were contraindicated. There is a need to increase awareness of potential inappropriate prescribing and to monitor the quality of prescribing patterns in order to help physicians and policymakers to yield better clinical outcomes in T2DM.
Collapse
Affiliation(s)
- Irene Ruiz-Tamayo
- Primary Health Care Center La Torrassa, Consorci Sanitari Integral, Ronda Torrassa 151-153, 08903 L'Hospitalet de Llobregat, Spain
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
| | - Josep Franch-Nadal
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
- Primary Health Care Center Raval Sud, Gerència d'Àmbit d'Atenció Primària Barcelona Ciutat, Institut Català de la Salut, Avinguda Drassanes 17-21, 08001 Barcelona, Spain
- CIBER of Diabetes and Associated Metabolic Diseases (CIBERDEM), Instituto de Salud Carlos III (ISCIII), Monforte de Lemos 3-5, 28029 Madrid, Spain
- *Josep Franch-Nadal:
| | - Manel Mata-Cases
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
- CIBER of Diabetes and Associated Metabolic Diseases (CIBERDEM), Instituto de Salud Carlos III (ISCIII), Monforte de Lemos 3-5, 28029 Madrid, Spain
- Primary Health Care Center La Mina, Gerència d'Àmbit d'Atenció Primària Barcelona Ciutat, Institut Català de la Salut, Mar S/N, 08930 Sant Adrià de Besòs, Spain
| | - Dídac Mauricio
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
- CIBER of Diabetes and Associated Metabolic Diseases (CIBERDEM), Instituto de Salud Carlos III (ISCIII), Monforte de Lemos 3-5, 28029 Madrid, Spain
- Department of Endocrinology & Nutrition, Health Sciences Research Institute and Hospital Universitari Germans Trias i Pujol, Carretera Canyet S/N, 08916 Badalona, Spain
| | - Xavier Cos
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
- Primary Health Care Center Sant Martí de Provençals, Gerència d'Àmbit d'Atenció Primària Barcelona Ciutat, Institut Català de la Salut, Fluvià 211, 08020 Barcelona, Spain
| | - Antonio Rodriguez-Poncelas
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
- Primary Health Care Center Anglès, Gerència d'Àmbit d'Atenció Primària Girona, Institut Català de la Salut, Carretera de Girona S/N, 17160 Anglès, Spain
| | - Joan Barrot
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
- Primary Health Care Center Salt, Gerència d'Àmbit d'Atenció Primària Girona, Institut Català de la Salut, Manel de Falla 35, 17190 Salt, Spain
| | - Gabriel Coll-de-Tuero
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
- Primary Health Care Center Anglès, Gerència d'Àmbit d'Atenció Primària Girona, Institut Català de la Salut, Carretera de Girona S/N, 17160 Anglès, Spain
| | - Xavier Mundet-Tudurí
- DAP-Cat Group, Unitat de Suport a la Recerca Barcelona Ciutat, Institut Universitari d'Investigació en Atenció Primària Jordi Gol (IDIAP Jordi Gol), Sardenya 375, 08006 Barcelona, Spain
- Primary Health Care Center El Carmel, Gerència d'Àmbit d'Atenció Primària Barcelona Ciutat, Institut Català de la Salut, Murtra 130, 08032 Barcelona, Spain
- Autonomous University of Barcelona, Campus de Bellaterra, 08193 Bellaterra, Spain
| |
Collapse
|
11
|
Hartmann B, Bramlage P, Schneider S, Tschöpe D, Gitt AK. Impact of body weight on antidiabetic treatment and predictors of weight control under real-world conditions: a 2-year follow-up of DiaRegis cohort. Acta Diabetol 2015; 52:1093-101. [PMID: 26239142 DOI: 10.1007/s00592-015-0794-0] [Citation(s) in RCA: 4] [Impact Index Per Article: 0.4] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Key Words] [MESH Headings] [Track Full Text] [Journal Information] [Submit a Manuscript] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 03/27/2015] [Accepted: 07/13/2015] [Indexed: 10/23/2022]
Abstract
AIMS Treatment strategies for obese patients with type 2 diabetes mellitus aim to increase physical activity, reduce body weight, and improve glucose control using weight-beneficial antidiabetic drugs. The objective of this study was to determine whether these strategies are implemented, and to identify factors predictive of glucose control and body weight management in a large, real-world patient population. METHODS The prospective DiaRegis cohort study included 3807 patients with type 2 diabetes in whom the treating physician decided to intensify and optimize treatment because of insufficient glucose control. RESULTS Antidiabetic treatment of overweight and obese patients was compared with that of normal-weight patients over a 2-years follow-up period, and multivariate analyses were performed to identify predictors of body weight loss. Among the 3807 participants, 92.5 % were overweight or obese. Normal-weight participants were more often treated with sulfonylureas or insulin, and overweight and obese patients with metformin or glucagon-like peptide (GLP)-1 analogues. Predictors of weight loss were body mass index (BMI) ≥30 kg/m(2) and any reported physical activity. CONCLUSIONS DiaRegis study shows that under real-world conditions, antidiabetic drug therapy is performed dependent on body weight. This strategy results in adequate glucose control and moderate weight reductions in overweight and obese patients. Weight loss is affected by treatment with weight-beneficial drugs, but also by any reported physical activity. However, only a small subgroup of patients perform physical activity. Initiation and maintenance of a physically active lifestyle remains a significant challenge for physicians, and patients with type 2 diabetes.
Collapse
Affiliation(s)
- B Hartmann
- Department of Gastroenterology and Diabetology, Klinikum Ludwigshafen, Bremserstraße 79, 67063, Ludwigshafen, Germany.
| | - P Bramlage
- Institute for Pharmacology and Preventive Medicine, Mahlow, Germany
| | - S Schneider
- Stiftung Institut für Herzinfarktforschung Ludwigshafen, Ludwigshafen, Germany
| | - D Tschöpe
- Herz- und Diabeteszentrum Nordrhein-Westfalen in Bad Oeynhausen, Universitätsklinik der Ruhr Universität Bochum, Bochum, Germany
- Stiftung "Der herzkranke Diabetiker" in der Deutschen Diabetes Stiftung, Bad Oeynhausen, Germany
| | - A K Gitt
- Stiftung Institut für Herzinfarktforschung Ludwigshafen, Ludwigshafen, Germany
- Department of Cardiology, Herzzentrum Ludwigshafen, Klinikum Ludwigshafen, Ludwigshafen, Germany
| |
Collapse
|
12
|
Extracts and flavonoids from onion inhibit the intestinal sodium-coupled glucose transporter 1 (SGLT1) in vitro but show no anti-hyperglycaemic effects in vivo in normoglycaemic mice and human volunteers. J Funct Foods 2015. [DOI: 10.1016/j.jff.2015.06.037] [Citation(s) in RCA: 13] [Impact Index Per Article: 1.4] [Reference Citation Analysis] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Indexed: 12/11/2022] Open
|
13
|
Fisman EZ, Tenenbaum A. Antidiabetic treatment with gliptins: focus on cardiovascular effects and outcomes. Cardiovasc Diabetol 2015; 14:129. [PMID: 26415691 PMCID: PMC4587723 DOI: 10.1186/s12933-015-0294-0] [Citation(s) in RCA: 58] [Impact Index Per Article: 6.4] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Download PDF] [Figures] [Journal Information] [Submit a Manuscript] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 09/11/2015] [Accepted: 09/21/2015] [Indexed: 12/11/2022] Open
Abstract
The traditional oral pharmacological therapy for type 2 diabetes mellitus (T2DM) has been based on the prescription of metformin, a biguanide, as first line antihyperglycemic agent world over. It has been demonstrated that after 3 years of treatment, approximately 50 % of diabetic patients could achieve acceptable glucose levels with monotherapy; but by 9 years this had declined to only 25 %. Therefore, the implementation of a combined pharmacological therapy acting via different pathways becomes necessary, and its combination with a compound of the sulfonylurea group was along decades the most frequently employed prescription in routine clinical practice. Meglitinides, glitazones and alpha-glucosidase inhibitors were subsequently developed, but the five mentioned groups of oral antihyperglycemic agents are associated with variable degrees of undesirable or even severe cardiovascular events. The gliptins—also called dipeptidyl peptidase 4 (DPP4) inhibitors—are an additional group of antidiabetic compounds with increasing clinical use. We review the status of the gliptins with emphasis on their capabilities to positively or negatively affect the cardiovascular system, and their potential involvement in major adverse cardiovascular events (MACE). Alogliptin, anagliptin, linagliptin, saxagliptin, sitagliptin, teneligliptin and vildagliptin are the compounds currently in clinical use. Regardless differences in chemical structure and metabolic pathways, gliptins as a group exert favorable changes in experimental models. These changes, as an almost general rule, include improved endothelial function, reduction of inflammatory markers, oxidative stress ischemia/reperfusion injury and atherogenesis. In addition, increased adiponectin levels and modest decreases in lipidemia and blood pressure were reported. In clinical settings, several trials—notably the longer one, employing sitagliptin, with a mean follow-up period of 3 years—did not show an increased risk for ischemic events. Anyway, it should be emphasized that the encouraging results from basic science were not yet translated into clinical evidence, probably due the multiple and pleiotropic enzymatic effects of DPP4 inhibition. Moreover, when employing saxagliptin, while the drug was not associated with an augmented risk for ischemic events, it should be pinpointed that the rate of hospitalization for heart failure was significantly increased. Gliptins as a group constitute a widely accepted therapy for the management of T2DM, usually as a second-line medication. Nonetheless, for the time being, a definite relationship between gliptins treatment and improved cardiovascular outcomes remains uncertain and needs yet to be proven.
Collapse
Affiliation(s)
- Enrique Z Fisman
- Sackler Faculty of Medicine, Tel Aviv University, Ramat Aviv, 69978, Tel Aviv, Israel. .,Cardiovascular Diabetology Research Foundation, 58484, Holon, Israel.
| | - Alexander Tenenbaum
- Sackler Faculty of Medicine, Tel Aviv University, Ramat Aviv, 69978, Tel Aviv, Israel. .,Cardiovascular Diabetology Research Foundation, 58484, Holon, Israel. .,Cardiac Rehabilitation Institute, Sheba Medical Center, 52621, Tel Hashomer, Israel.
| |
Collapse
|
14
|
Abstract
AIM To evaluate the durability of sitagliptin and to assess changes in clinical chronic complications following sitagliptin monotherapy for 48 months in elderly patients with type 2 diabetes mellitus (T2DM). SUBJECTS AND METHODS We enrolled 76 drug-naïve patients (40 women and 36 men; mean age: 71.3±11.7 years) with T2DM who received 25-100 mg of sitagliptin therapy from an outpatient clinic. The observational period for each patient was >48 months, beginning at the time sitagliptin therapy was initiated. The following were measured or performed at the beginning of each year: body mass index; serum total cholesterol, low-density lipoprotein, high-density lipoprotein; triglyceride levels; creatinine (Cr) levels; urine albumin and urine Cr; nonmydriatic fundusgraphy; and semiquantified neuropathy. The fasting plasma glucose and glycated hemoglobin (HbA1c) was measured every 3-6 months. RESULTS The change in HbA1c was significantly reduced after 6 months of therapy (7.1%±0.8% to 6.3%±0.2%). No changes in fasting plasma glucose, Cr, serum total cholesterol, triglyceride, low-density lipoprotein, high-density lipoprotein, body mass index, and microvascular complications were apparent. Using repeated measures to test the sequential changes in HbA1c from month 6 to month 48, the test of within-subjects effect was not significant (P=0.34). CONCLUSION Sitagliptin has a durable effect and stabilizes microvascular complication progression in elderly patients. This study can provide useful data for clinicians and health care professionals using sitagliptin monotherapy in the treatment of elderly patients with T2DM.
Collapse
Affiliation(s)
- Ching-Jung Hsieh
- Division of Endocrinology and Metabolism, Department of Internal Medicine, Kaohsiung Chang Gung Memorial Hospital and Chang Gung University College of Medicine, Kaohsiung, Taiwan
| | - Feng-Chih Shen
- Division of Endocrinology and Metabolism, Department of Internal Medicine, Kaohsiung Chang Gung Memorial Hospital and Chang Gung University College of Medicine, Kaohsiung, Taiwan
| |
Collapse
|
15
|
Scholz GH, Fleischmann H. Basal insulin combined incretin mimetic therapy with glucagon-like protein 1 receptor agonists as an upcoming option in the treatment of type 2 diabetes: a practical guide to decision making. Ther Adv Endocrinol Metab 2014; 5:95-123. [PMID: 25419451 PMCID: PMC4236299 DOI: 10.1177/2042018814556099] [Citation(s) in RCA: 13] [Impact Index Per Article: 1.3] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Key Words] [Track Full Text] [Journal Information] [Submit a Manuscript] [Subscribe] [Scholar Register] [Indexed: 12/18/2022] Open
Abstract
The combination of basal insulin and glucagon-like protein 1 receptor agonists (GLP-1 RAs) is a new intriguing therapeutic option for patients with type 2 diabetes. In our daily practice we abbreviate this therapeutic concept with the term BIT (basal insulin combined incretin mimetic therapy) in a certain analogy to BOT (basal insulin supported oral therapy). In most cases BIT is indeed an extension of BOT, if fasting, prandial or postprandial blood glucose values have not reached the target range. In our paper we discuss special features of combinations of short- or prandial-acting and long- or continuous-acting GLP-1 RAs like exenatide, lixisenatide and liraglutide with basal insulin in relation to different glycemic targets. Overall it seems appropriate to use a short-acting GLP-1 RA if, after the near normalization of fasting blood glucose with BOT, the prandial or postprandial values are elevated. A long-acting GLP-1 RA might well be given, if fasting blood glucose values are the problem. Based on pathophysiological findings, recent clinical studies and our experience with BIT and BOT as well as BOTplus we developed chart-supported algorithms for decision making, including features and conditions of patients. The development of these practical tools was guided by the need for a more individualized antidiabetic therapy and the availability of the new BIT principle.
Collapse
Affiliation(s)
- Gerhard H Scholz
- St. Elisabeth-Krankenhaus Leipzig, Biedermannstrasse 84, Leipzig, D-04277, Germany
| | | |
Collapse
|
16
|
Variable effects of anti-diabetic drugs in animal models of myocardial ischemia and remodeling: a translational perspective for the cardiologist. Int J Cardiol 2014; 169:385-93. [PMID: 24383120 DOI: 10.1016/j.ijcard.2013.10.005] [Citation(s) in RCA: 14] [Impact Index Per Article: 1.4] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Track Full Text] [Journal Information] [Submit a Manuscript] [Subscribe] [Scholar Register] [Indexed: 12/16/2022]
Abstract
Diabetes and heart failure are very prevalent, and affect each other's incidence and severity. Novel therapies to reduce post-myocardial infarction (MI) remodeling that progresses into heart failure are urgently needed, especially in diabetic patients. Clinical studies have suggested that some oral anti-diabetic agents like metformin exert cardiovascular protective effects in heart failure patients with diabetes, whereas other agents may be deleterious. In the current review, we provide an overview of the cardio-specific effects of oral anti-diabetic drugs in animal models of acute MI, post-MI remodeling, and heart failure. Metformin has consistently been shown to ameliorate cardiac remodeling after ischemia/reperfusion (I/R) injury, as well as in several models of heart failure. Sulfonylurea derivatives are controversial with respect to their direct effects on the cardiovascular system. Thiazolidinediones protect against myocardial I/R injury, but their effects on post-MI remodeling are less clear and clinical studies raised concerns about their cardiovascular safety. Glucagon-like peptide-1 analogs have potential beneficial effects on the cardiovascular system that require further confirmation, whereas the results with dipeptidyl peptidase-4 inhibitors are equivocal. Current clinical guidelines, in the absence of prospective clinical trials that evaluated if certain oral anti-diabetic agents are superior over others, only provide generic recommendations, and do not take into account interesting experimental and mechanistic data. The available experimental evidence indicates that some anti-diabetic agents should be preferred over others if cardioprotective effects are warranted. These experimental clues need to be confirmed by clinical trials.
Collapse
|
17
|
Baviera M, Cortesi L, Tettamanti M, Avanzini F, Marelli G, Marzona I, Nobili A, Riva E, Fortino I, Bortolotti A, Merlino L, Roncaglioni MC. Changes in prescribing patterns and clinical outcomes in elderly diabetic patients in 2000 and 2010: analysis of a large Italian population-based study. Eur J Clin Pharmacol 2014; 70:965-74. [DOI: 10.1007/s00228-014-1678-x] [Citation(s) in RCA: 6] [Impact Index Per Article: 0.6] [Reference Citation Analysis] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 12/06/2013] [Accepted: 03/31/2014] [Indexed: 01/21/2023]
|
18
|
Scheen AJ. Pharmacokinetic and toxicological considerations for the treatment of diabetes in patients with liver disease. Expert Opin Drug Metab Toxicol 2014; 10:839-57. [PMID: 24669954 DOI: 10.1517/17425255.2014.902444] [Citation(s) in RCA: 44] [Impact Index Per Article: 4.4] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Key Words] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Indexed: 12/11/2022]
Abstract
INTRODUCTION Patients with type 2 diabetes have an increased risk of chronic liver disease (CLD) such as non-alcoholic fatty liver disease and steatohepatitis and about one-third of cirrhotic patients have diabetes. However, the use of several antidiabetic agents may be a cause for concern in the case of hepatic impairment (HI). AREAS COVERED An extensive literature search was performed to analyze the influence of HI on the pharmacokinetics (PK) of glucose-lowering agents and the potential consequences for clinical practice as far as the efficacy/safety balance of their use in diabetic patients with CLD is concerned. EXPERT OPINION Almost no PK studies have been published regarding metformin, sulfonylureas, thiazolidinediones and α-glucosidase inhibitors in patients with HI. Only mild changes in PK of glinides, dipeptidyl peptidase-4 inhibitors and sodium glucose cotransporters type 2 inhibitors were observed in dedicated PK studies in patients with various degrees of HI, presumably without major clinical relevance although large clinical experience is lacking. Glucagon-like peptide-1 receptor agonists have a renal excretion rather than liver metabolism. Rare anecdotal case reports of hepatotoxicity have been described with various glucose-lowering agents contrasting with numerous reassuring data. Nevertheless, caution should be recommended, especially in patients with advanced cirrhosis, including with the use of metformin.
Collapse
Affiliation(s)
- André J Scheen
- University of Liège, CHU Sart Tilman (B35), Center for Interdisciplinary Research on Medicines (CIRM), Division of Diabetes, Nutrition and Metabolic Disorders and Division of Clinical Pharmacology, Department of Medicine , B-4000 Liege 1 , Belgium +32 4 3667238 ; +32 4 3667068 ;
| |
Collapse
|
19
|
Lactobacillus strains isolated from infant faeces possess potent inhibitory activity against intestinal alpha- and beta-glucosidases suggesting anti-diabetic potential. Eur J Nutr 2014; 53:1465-74. [PMID: 24414142 DOI: 10.1007/s00394-013-0649-9] [Citation(s) in RCA: 76] [Impact Index Per Article: 7.6] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 09/17/2013] [Accepted: 12/27/2013] [Indexed: 12/22/2022]
Abstract
PURPOSE Inhibitors of intestinal alpha-glucosidases are used therapeutically to treat type 2 diabetes mellitus. Bacteria such as Actinoplanes sp. naturally produce potent alpha-glucosidase inhibitor compounds, including the most widely available drug acarbose. It is not known whether lactic acid bacteria (LAB) colonising the human gut possess inhibitory potential against glucosidases. Hence, the study was undertaken to screen LABs having inherent alpha- and beta-glucosidase inhibitory potential. METHODS This study isolated, screened, identified and extracted Lactobacillus strains (Lb1-15) from human infant faecal samples determining their inhibitory activity against intestinal maltase, sucrase, lactase and amylase. Lactobacillus reference strains (Ref1-7), a Gram positive control (Ctrl1) and two Gram negative controls (Ctrl2-3), were also analysed to compare activity. RESULTS Faecal isolates were identified by DNA sequencing, with the majority identified as unique strains of Lactobacillus plantarum. Some strains (L. plantarum, L. fermentum, L. casei and L. rhamnosus) had potent and broad spectrum inhibitory activities (up to 89%; p < 0.001; 500 mg/ml wet weight) comparable to acarbose (up to 88%; p < 0.001; 30 mg/ml). Inhibitory activity was concentration-dependent and was freely available in the supernatant, and was not present in other bacterial genera (Bifidobacterium bifidum and Escherichia coli or Salmonella typhimurium). Interestingly, the potency and spectrum of inhibitory activity across strains of a single species (L. plantarum) differed substantially. Some Lactobacillus extracts had broader spectrum activities than acarbose, effectively inhibiting beta-glucosidase activity (lactase) as well as alpha-glucosidase activities (maltase, sucrase and amylase). Anti-diabetic potential was indicated by the fact that oral gavage with a L. rhamnosus extract (1 g/kg) was able to reduce glucose excursions (Area under curve; 22%; p < 0.05) in rats during a carbohydrate challenge (starch; 2 g/kg). CONCLUSION These results definitively demonstrate that Lactobacillus strains present in the human gut have alpha- and beta-glucosidase inhibitory activities and can reduce blood glucose responses in vivo. Although the potential use of LAB such as Lactobacillus as a dietary supplement, medicinal food or biotherapeutic for diabetes is uncertain, such an approach might offer advantages over drug therapies in terms of broader spectrum activities and fewer unpleasant side effects. Further characterisation of this bioactivity is warranted, and chronic studies should be undertaken in appropriate animal models or diabetic subjects.
Collapse
|
20
|
Abstract
Current strategies for the treatment of type 2 diabetes mellitus promote individualized plans to achieve target glucose levels on a patient-by-patient basis while minimizing treatment related risks. Maintaining glycemic control over time is a significant challenge because of the progressive nature of diabetes as a result of declining β-cell function. This article identifies complications of non-insulin treatments for diabetes. The major classes of medications are reviewed with special focus on target population, mechanism of action, effect on weight, cardiovascular outcomes and additional class-specific side effects including effects on bone. Effects on β-cell function are also highlighted.
Collapse
Affiliation(s)
- Sarah D Corathers
- Division of Endocrinology, Cincinnati Children's Hospital Medical Center, 3333 Burnet Avenue, MLC 7012, Cincinnati, OH 45229, USA; Division of Endocrinology, University of Cincinnati Medical Center, 260 Stetson, Suite 4200, Cincinnati, OH 45229, USA.
| | | | | |
Collapse
|
21
|
Bonsignore A, Pozzi F, Fraternali Orcioni G, Ventura F, Palmiere C. Fatal metformin overdose: case report and postmortem biochemistry contribution. Int J Legal Med 2013; 128:483-92. [PMID: 24202696 DOI: 10.1007/s00414-013-0927-3] [Citation(s) in RCA: 10] [Impact Index Per Article: 0.9] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Track Full Text] [Journal Information] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 07/10/2013] [Accepted: 10/10/2013] [Indexed: 12/18/2022]
Abstract
Metformin is an oral antihyperglycemic agent used in the management of type 2 diabetes mellitus. Lactic acidosis from metformin overdose is a rare complication of metformin therapy and occurs infrequently with therapeutic use. Fatal cases, both accidental and intentional, are extremely rare in clinical practice. Metformin is eliminated by the kidneys, and impaired renal function can result in an increased plasma concentration of the drug. In this report, we describe an autopsy case involving a 70-year-old woman suffering from diabetes mellitus and impaired renal function who received metformin treatment. Metformin concentrations in the peripheral blood collected during hospitalization and femoral blood collected during autopsy were 42 and 47.3 µg/ml, respectively. Lactic acidosis (29.10 mmol/l) was objectified during hospitalization. Furthermore, postmortem biochemistry allowed ketoacidosis to be diagnosed (blood β-hydroxybutyrate, 10,500 µmol/l). Death was attributed to lactic acidosis due to metformin intoxication. Increased plasma concentrations of the drug were attributed to severely impaired renal function. The case emphasizes the usefulness of performing exhaustive toxicology and postmortem biochemistry towards the more complete understanding of the pathophysiological mechanisms that may be involved in the death process.
Collapse
|
22
|
Esposito K, Gentile S, Candido R, De Micheli A, Gallo M, Medea G, Ceriello A. Management of hyperglycemia in type 2 diabetes: evidence and uncertainty. Cardiovasc Diabetol 2013; 12:81. [PMID: 23721170 PMCID: PMC3669612 DOI: 10.1186/1475-2840-12-81] [Citation(s) in RCA: 9] [Impact Index Per Article: 0.8] [Reference Citation Analysis] [Abstract] [Track Full Text] [Download PDF] [Figures] [Journal Information] [Submit a Manuscript] [Subscribe] [Scholar Register] [Received: 05/06/2013] [Accepted: 05/19/2013] [Indexed: 01/12/2023] Open
Abstract
The panoply of treatment algorithms, periodically released to improve guidance, is one mean to face therapeutic uncertainty in pharmacological management of hyperglycemia in type 2 diabetes, especially after metformin failure. Failure of recent guidelines to give advice on the use of specific antidiabetic drugs in patients with co-morbidity may generate further uncertainty, given the frequent association of type 2 diabetes with common comorbidity, including, although not limited to obesity, cardiovascular disease, impaired renal function, and frailty. The Italian Association of Diabetologists (Associazione Medici Diabetologi, AMD) recognized the need to develop personalized treatment plans for people with type 2 diabetes, taking into account the patients' individual profile (phenotype), with the objective of the safest possible glycemic control. As not every subject with type 2 diabetes benefits from intensive glycemic control, flexible regimens of treatment with diabetes drugs (including insulin) are needed for reaching individualized glycemic goals. Whether personalized diabetology will improve the quality healthcare practice of diabetes management is unknown, but specific research has been launched.
Collapse
Affiliation(s)
- Katherine Esposito
- Department of Clinical and Experimental Medicine, Second University of Naples, Naples, Italy.
| | | | | | | | | | | | | | | |
Collapse
|